20 Şubat 2015 Cuma

Seni çoook seviyorum baba...

Babama mektuplar 1...

Neredesin sen simdi baba? Cennette değilsin, aramızda da değilsin,  adı ne oranın.?
Bir sürü sorum var baba...
Neden benim babam?
Neden bu şekilde? 
Neden bu kadar ani?
Neden veda bile edemeden?
Sorularım hep olacak, , hiç bitmeyek ki... Çünkü ben senin küçük  kızınımm. Kızların babalarına soruları hiç bitmez ki...
Birgün soru soramayacagim an gelecekti biliyorum, ama şimdi değil! !!
Hazır değildim, hiç değildim. Seni çoğu zaman birsey sormak için aradım. Baba şunu nasıl yapayım,  suram ağrıyor ne iceyim, şu yemeğe hangi baharati koyuyordun???
Niye hiç "Babacığım seni çok özledim" demek için aramadim ki!!! Ama biliyor musun seni çoook özledim! Her geçen gün özlemin daha da büyüyor, çığlıklarımla birleşiyor ve çok acı veryor baba. Dayanmaya çalışıyorum günün her saati her bir dakikası. Her bir dakikası acı veriyor baba. Tam iki ay üç günüm böyle geçti baba. Günlerce ağlamak,  bağırmak,  çığlık atmak istiyorum,  ama Nisan ve Güneş bana engel oluyorlar. Senin kralicelerin, krallarini çok  özlediler. Sürekli ağlıyor muyum diye kontrol ediyorlar beni. Bir yol göster diye soru sorsam sana....
Ama artık sana değil,  "hayata" soruyorum sorularımı. O senin gibi şefkatli ve yufka yürekli değil babacığım. Bütün sorularımı yanıtsız bırakıyor. 
O basit ameliyata girerken, bunların senin başına geleceğini hic dusunmedin değil mi babacim , insan olarak girip " bitki" olarak çıkacağını nerden bilebilirdin ki!!!
Kizma kızma,  ben değil doktorlar öyle diyorlar sana . Tanımıyorlar ki seni. Ne kadar iyi bir baba, iyi bir dost, iyi bir eş olduğunu bilmiyorlar.  Sen " hayati" hep sevdin, çok sevdin. Her dogan günü zevkle yaşadın ve bize de zevkle yaşamayı öğrettin...
Şimdi o çok sevdiğin " hayat " adına senden ÖZÜR DİLİYORUM!!!
Sen bunu, biz bunu hakketmedik. Seni en çok korktugun şeye mahkum etti. Bir bitki gibi, başkasına muhtaç yaşamaya...
Şu cümleleri yazdigima hala inanamazken, kelimeler bogazimda düğüm düğüm oluyor , boguyorlar beni,

Sanma ki umut etmiyorum. Hangi kız çocuğu babası nefes alırken hala, geri donmeyecegine inanır ki? Biz senin döneceğine inanıyoruz. Hayat mucizelerle doludur derler ya, yüce Rabbim bize de verir belki bir mucize. İşte o zaman yeniden dogacagiz hep birlikte, yeniden gülümseyecegiz.......

Seni çoook seviyorum baba.......